Martin Beversluis

Popmuziek en poëzie
Gilaworks organiseerde met Stadsdichter Martin Beversluis de avond "Nightclubbing". Dichters en performers brachten een eerbetoon aan de grote schrijvers in de “popmuziek”. Martin Beversluis, de vertaalde de tekst: 'Word of advice for young people' van William Burroughs

https://www.gilaworks.nl/nightclubbing-ft-dorona-alberti/

Lucht Verplaatsen

Tweeduizendzestien was een held
die omviel omdat ie kanker had of
gewoon oud was of omdat er weer
eens een vliegtuig neerstortte

het is gek hoe kort het
leven kan zijn het gaat open en dicht
terwijl jij andere plannen maakt net
een droevig altaar hebt opgericht

voor hoe je met woorden anderen raakt het
blijft lucht verplaatsen en bezit is bezwaar
schilderij van de stad het model is naakt met
een simpele titel Welkom in het nieuwe jaar.

Wereld op zijn kop

Dan ben je gesjochten
en het lijdend voorwerp
van je eigen leven
geworden je kijkt om
je heen ziet naakte
mannen met baarden
een beetje wuft staan
dansen op het gazon
in een heel lange
bioscoopreclame
voor boter je bent
zo rustig dat je kunt
gaan dementeren
voor een aderlating
ga je naar de kapper
want in gevoel bestaat
geen plaats maar taal
lettercriminaliteit van
een deftige dichter die
ballades schrijft voor
overgangsstations
en zich vertwijfeld
afvraagt waarom geen
hond hem wil recenseren.

De enige overlevende van de vliegramp in Libië is de 9-jarige Ruben uit Tilburg. Martin Beversluis maakte een gedicht.

Ruben

Misschien had je net gegeten
en keek je naar een film op
het scherm aan de rugleuning
voor je misschien gluurde je
heimelijk om je heen in het
toestel en zag je je vader je
moeder je broer kon je de dood
toen al aflezen van hun gezichten
het vliegtuig zet de landing in de
laatste seconden van je jeugd
wat is de prijs van geluk de
enige overlevende negen jaar
en al wees jouw leven voor dat
van hen contant afgerekend
kille cijfers voor groot verdriet
bij al dat verlies heb je kracht
nodig voor die ene nuchtere
constatering absurd uniek
ultiem feit je leeft nog
godverdomme man, je leeft nog.

Martin Beversluis

Dwaallichtje

Je bent lief als een briesje
in het ochtendlicht je bent
leed dat je met anderen deelt
je gedraagt je graag als een sjiek dom blondje
en dan loop je mee in een winkelrondje

dat alles ben jij
nee je bent nog veel meer

ik kan sterven aan schoonheid als ik door je parken loop
je bent een lelijk eendje als ik over je pleinen fiets
dit kleine dwaallichtje onderweg naar niets
is in constante tweestrijd concurrentie
haat en nijd dat alles ben jij

en veel meer

dit dwaallichtje zal lichter van gewicht zijn
en onderweg naar nergens want daar is het ook fijn
jij minachtte me het liefst hier bouwde ik mijn huis
en hoeveel keer heb jij mij al niet liefdevol verguisd
jij bent de ene helft ik ben de andere
je bent de stad die me heeft doen veranderen
tot ik niet anders kon dan voor anker gaan

dat alles ben jij
en meer

je bent vader en moeder tegelijk
en ik zie als ik zo op en in je kijk
je bent de mannen en de vrouwen
je bent de vriendschap en het vertrouwen
je bent de geschonden gebouwen
als stad absoluut een discounter
en terwijl ik veel in je haat kan ik steeds van je houden
dat alles ben jij

maar je bent nooit

een pas gekookt potje stoofperen
een windturbine
in een land zonder kinderen
of een ui.

Martin Beversluis over de ontwikkeling van de spoorzone

Laatste avond

Het verhaal ging vroeger
dat café Le Clochard
in de laatste nacht van
de kermis steevast
een boete kreeg wegens
overtreding van de
horecasluitingstijdenswet

die boete werd ieder
jaar contant betaald
wat het te betalen bedrag
stond in geen verhouding
tot de omzet die het café
die nacht draaide

in een fakkeltocht begraven
jullie vanavond de kermis tot
volgend jaar en houden een
vuurwerk want de droom spat
uiteen

maar die droom spat helemaal
niet uiteen men schroeft 'm
gewoon uit elkaar.

Gedicht ihkv 'Nederland schreeuwt om cultuur'.

Bijna dood ervaring

Nog nooit heb ik
het zo helder gezien
ik ben dood ik
verliet mijn lichaam
acht minuten
geleden en nu
hang ik daar

nog een paar
minuten lang
heb ik een
keuze

ik zag het nooit
helderder de cirkel
die iedereen met
iedereen verbindt
cirkel van licht
dat tegelijk golf
en deeltje is

ik begrijp
volgens mij
het leven
nog net

zwaartekracht
trekt me net
op tijd kennelijk
weer het lichaam
in keuze gemaakt
en in zekere zin
ook afgesloten

waarschijnlijk
hou ik hieraan
enkel een
coma

Zo is het

Het voelt alsof je
deel uitmaakt van
een arbitrair trio
het is de klank
van een vuvuzela
als die rectaal
wordt ingebracht
windhappen bij het
fietsen waar je met
twee smurfen de berg
oprijdt het snijdt aan
beide kanten en het
juicht juicht juist terwijl
het misgaat het gaat
zeker vanuit een
machtspositie sissend
en grommend het is
de kietelaar die zijn
kietel terugneemt tijdens
de afdaling ernorm op je
smoel gaan in de sprint
kopstoten uitdelen dat is
geen stijl maar retecool
het is door het stof gaan
maar niet te diep en één
ding zeker weten het is
een eenzaam eenzaam leven.

Foute vrienden

De man aan de bar leek
sprekend op Bart Chabot
maar dan net een beetje
trager van begrip

hij zat aan de bar met
vrienden die hem enkel
afzeken alleen dan
net iets netter

Bart's hoofd zakte omlaag
toen zijn vrienden hem
triomfantelijk meldden
dat ze net iets vaker
neukten dan hij.

Ome Simon's bril

Kleinmetalen montuur
met twee halve glazen
staat druister op de
punt van de neus
daarachter die donkere
ogen waar soms de
vonken uitkwamen
en dan het podium
energie verpakt in
woorden hoe alles
dat groeit en bloeit
en telkens weer boeit
centraal stond in uw
leven groeien en
bewonderen bloeien
om te roken het
regende op de dag
dat u stief onophoudelijk
regende het wat sterft
is voedsel voor wat leeft
inhaleer de letters
adem taal bloemrijk
bloedend woorden als
wietgruis in een joint
stijgen op in rook en
dit is wat overblijft
die leesbril zonder
eigenaar een
peuk en as.

Hindsight is for assholes

Ik streel de angels die mij
staken gewillig keer ik de
andere wang toe je mag me
slaan maar je mag me niet
veranderen mijn karma is
allang mijn wil ik kan huilen
zonder tranen ik vecht met
verve achterhoedegevechten
tegen god donkey shot en ik
kijk achterom naar jou

maar jij bent inmiddels
mijlen verwijderd zelfs
als je terugkeek zou je
me niet meer zien en
ook niet kunnen raken
fata morgana op den
duur een herinnering
die je meetorst

en ik weet zeker in het
laatste moment van mijn
leven blik ik terug want
er is geen vooruit meer
dan zie ik jou zoals je was
zoals je bent en dan zal
ik me verwonderen dan
zal ik dankbaar zijn.

Hoekig hoofd

Ik neem de winst van
mijn verlies waar ik
probeerde de wereld
desnoods met geweld
te veroveren sprak jij
van de fundamentele
rechten van de oksel
ongelijke monniken
met ongelijke kappen
ik dacht dat wij fouten
maakten uit domheid van
verstand niet uit
slechtheid van hart ik
loop niet met je weg
maar ik schuif je ook
niet onder het maaiveld
ik wil liever nu op bed gaan
liggen in een foetushouding
en daar oud worden en sterven
een parade van triest in
een hoekig hoofd een
vergelijking ben ik
geworden tussen niets
en nergens.

op 8 april 2012 sluit Ruimte-X definitief haar deuren.
Aan Ernest Potters, Ingrid Luijckx, Melle Potters en Isis Potters.

In de ruimte

Welkom in de ruimte
waar we nog een keer
dan op zoek gaan naar
verbeelding in een
vuilnisbelt open vlakte
lege ruime plaats voor
vuurwerk

zo'n ruimte is omgeving
voor de aarde zodat zij
rustig om zon en maan
kan draaien en vanaf hier
kijken we zo af en toe
omhoog als we de sterren
proberen te tellen

als de ruimte er niet
was waar was dan de aarde

het is goede vrijdag wij
dragen de ruimte ten grave
elke kamer herinnert maar
dit moet gebeuren we
wandelen door de tijd
verwonderen ons als
we proberen de avonden
te tellen het voelt als
traditie we sluiten de tijd af
en Ernest doet het licht uit
't is klaar.

Drank

Ze zegt dat ze een
moederziel heeft ze
zegt het is een teken
van genegenheid en
het landt zacht op de
vacht van een kat ze
drinkt cola malibu
en noemt dat dan
comazuipen ze vindt
dat ze voldoende
vergeet dat is net
genoeg om te slapen
en te landen in de
leegte van de drank
ze zit en staart loos
voor zicht uit stilte
tovert land rust
belooft horizon.

Vader

Martin Beversluis, Nachtmens

Martin Beversluis

Gedicht ihkv 'Nederland schreeuwt om cultuur'.

Weergaloos optreden van Martin Beversluis op de TilburgZ Relaunch Party. Ingeleid door A.H.J. Dautzenberg