Tilburg - Op 28 augustus 2005 trad Nick J. Swarth aan als stedelijke poëet: kaalhoofdig, gestoken in zwarte broek, zwart T-shirt en dito bomberjack. Om zijn hals een rode hondenriem (uit het voorwoord door Ingrid Luycks van de bundel “Naked Poems, door teleXpres uitgegeven).

Meer informatie:
https://gilaworks.nl/orangtilbo/

De korte film is gemaakt door Suwāsu J. Nikku en Tom Pijnenburg. Adaptatie van stadsgedicht III van A.H.J. Dautzenberg.

Nick J. Swarth - Groeten uit Port Royal
Ter gelegenheid van Loveboat⁷

Nick J Swarth: Joekelblues
http://www.tilburgz.nl

Nick J. Swarth: gas 1, gas 2

Gedicht aangebracht op de openbare weg

Een gedicht als zebrapad, hoe ziet dat er uit?

Betonfraktion, alleen het bloed
Nick J. Swarth, Frank Crijns en Maartje Simons

Betonfraktion, illegal
Nick J. Swarth, Frank Crijns en Maartje Simons

Betonfraktion, alzheimer café
Nick J. Swarth, Frank Crijns en Maartje Simons

Nick J. Swarth, Frank Crijns en Maartje Simons

Nick J. Swarth: Kuttig nachtliedje

1 van de 2 video's bij de 'over ons' pagina van Gilaworks.
https://www.gilaworks.nl/over/

De nieuwbakken Tilburgse stadsdichter Frank van Pamelen brengt voor de TilburgZ camera zijn eerste stadsgedicht; Tilburg Tintelt.

Ivo de Wijs, Roel C. Verburg Peter Knipmeier, Theo Danes, Jan Boerstoel, Dorine Wiersma, Frank van Pamelen, Jan J. Pieterse, Erik van Muiswinkel, Pieter Nieuwint
Volgende voorstelling:
Maandag 29 januari 2018 - De Kleine Komedie Amsterdam
tickets: http://bit.ly/2AvWx36

Reactie op Kees Torn.
Theaters Tilburg 2015

Frank van Pamelen: de spitsen

Guus Meeuwis en Frank van Pamelen: Ik woon in de Kruikenstad.
Pierre Timmermans vroeg me een camera te bedienen in het publiek bij zijn registratie van het kruikenconcert. Als tegenprestatie kreeg ik dit clipje voor mijn stadsdichters verzameling.

Burgemeester Ruud Vreeman verzoekt stadsdichter Frank van Pamelen zijn gedicht voor te dragen. Hij schreef dit voor de gelegenheid van het afscheid afscheid van Marcel Degen van de Tilburgse gemeenteraad. Marcel Degen (Algemeen Belang) was de initiatiefnemer voor het instituut stadsdichter in Tilburg.

Een reportage voor TilburgZ

Frank van Pamelen: Wil en Corrie

Frank van Pamelen: De Brugwachter, door Lange Piet

Een shopping Mall in Tilburg, liever niet wat Frank van Pamelen betreft.

De kop is er af
Nederland-Denemarken 2-0
Nu willen we de herhaling zien

WK2010, Nederland - Japan 1 - 0
Nu willen we de herhaling zien

Frank van Pamelen introduceert Esther Porcelijn bij Loveboat⁷

Verloren gewaand maar terug gevonden.
Met dank aan Sjaak Roodenburg

Esther Porcelijn en Martijn Neggers

Esther Porcelijn en Martijn Neggers

Esther Porcelijn en Martijn Neggers

met Erik van der Westen en Aaron Raams, daarna Red de Pollepel blok met Peter van Noppen, Boy Jonkergouw, Esther Porcelijn, Tom America en JACE van de Ven

17:06 Red de Pollepel

This video is unavailable.

Cees van Raak: eerste bericht

In zijn houten uiennok
zijn stokoude jaren gekrast
de toren barst historisch
maar zijn klokken klinken klaar
zijn klanken die klassiek
een liefde tot de dood verbinden
en bij tijd en wijle voert de beiaardier
de klepels dronken met
de hemelse noten van Johan Sebastiaan Bach

Cees van Raak: Willem II straat

Complex

Eens werden hier stoffen gefabriceerd:
Laken en Baai, Duffel en Karsaai.
Die glorie verdween
Dit complex verscheen:
Nu wordt hier geslapen
en gedineerd
(o.a)

Gedicht van Cees van Raak die voor de gelegenheid samenwerkt met human beat boxer Niek Dingemans

van de daken -

een implosieve middag

25 april, 15.00 uur, Paradox Tilburg

Cees van Raak: Stand by your city

Peerke Donders

Frank van Pamelen introduceert Cees van Raak op Loveboat⁷

Op zondag 18 maart, midden in de boekenweek, namen we met de Tilburgse dichters Cees van Raak, Jasper Mikkers en JACE van de Ven de bus om de passagiers op verhalen en gedichten te tracteren. Dit in het kader van de nieuwe website: goedbezigbus.nl. Hier worden verhalen van buschauffeurs en pasagiers verzameld.

Video en productie: Tom Pijnenburg / stadsdichtertilburg.nl

Jasper tijdens Loveboat⁷ over LOVE BOAT

roman over een revolutie

Na de Parijse Meirevolutie in 1968 luwde het studentenverzet in Europa. Niet in Nederland. Daar begon het pas echt. 1969 werd een roerig jaar. Het Maagdenhuis in Amsterdam werd bezet. Wat weinigen weten is dat het in Tilburg begon. De universiteit werd omgedoopt tot Karl Marx Universiteit en enkele maanden later negen dagen lang bezet. De nieuwe tijd was daar. Tegen dit bewogen decor beschrijft Tymen Trolsky de liefde tussen de oudere journalist Fedde Reephof en de studente Nicole. De roman geeft een indringend beeld van een periode vol grote veranderingen, een periode die zijn sporen naliet en nog altijd voortbestaat in de herinnering van velen.

Karl Marx Universiteit, roman over een revolutie

Auteur: Tymen Trolsky (Jasper Mikkers)
Uitgeverij Aspekt, Soesterberg, 2009

verkrijgbaar in de webshop van www.stadsdichtertilburg.nl

Jasper Mikkers: Waarom speel je klarinet?

Jasper Mikkers: Yellowstone

Jasper Mikkers: er liep een man

Jasper Mikkers: Al wordt het boek nog niet verbrand

Gemaakt als protest tegen de nachtelijke kap van de Estdoorn op de vijfsprong in Tilburg

Jasper Mikkers: een vrouw van zestig meter

Op zondag 18 maart, midden in de boekenweek, namen we met de Tilburgse dichters Cees van Raak, Jasper Mikkers en JACE van de Ven de bus om de passagiers op verhalen en gedichten te tracteren. Dit in het kader van de nieuwe website: goedbezigbus.nl. Hier worden verhalen van buschauffeurs en pasagiers verzameld.

Video en productie: Tom Pijnenburg / stadsdichtertilburg.nl

Op 17 juli 1951 stortte wielrenner Wim van Est in het ravijn, op de Col d'Aubisque. Een dag eerder had hij de gele trui veroverd, als eerste Nederlandse wielrenner. Hij viel zeventig meter diep, maar werd toch levend naar boven getakeld aan een kabel van aan elkaar geknoopte fietsbanden. 'IJzeren Willem', ook 'de Beul van het Heike' genoemd, had geen noemenswaardige blessures opgelopen, en zou nog een kleine tien jaar een succesrijk wielrenner zijn. In 2003 werd een plaquette op de Col d'Aubisque onthuld, ter herdenking van de val uit 1951. Korte tijd later, op 1 mei 2003, overleed Wim van Est. 'D'r is er maar één die meer pijn heeft geleden dan ik,' zo liet hij ooit in een interview weten.

Popmuziek en poëzie
Gilaworks organiseerde met Stadsdichter Martin Beversluis de avond "Nightclubbing". Dichters en performers brachten een eerbetoon aan de grote schrijvers in de “popmuziek”. Martin Beversluis, de vertaalde de tekst: 'Word of advice for young people' van William Burroughs

https://www.gilaworks.nl/nightclubbing-ft-dorona-alberti/

De enige overlevende van de vliegramp in Libië is de 9-jarige Ruben uit Tilburg. Martin Beversluis maakte een gedicht.

Ruben

Misschien had je net gegeten
en keek je naar een film op
het scherm aan de rugleuning
voor je misschien gluurde je
heimelijk om je heen in het
toestel en zag je je vader je
moeder je broer kon je de dood
toen al aflezen van hun gezichten
het vliegtuig zet de landing in de
laatste seconden van je jeugd
wat is de prijs van geluk de
enige overlevende negen jaar
en al wees jouw leven voor dat
van hen contant afgerekend
kille cijfers voor groot verdriet
bij al dat verlies heb je kracht
nodig voor die ene nuchtere
constatering absurd uniek
ultiem feit je leeft nog
godverdomme man, je leeft nog.

Martin Beversluis

Lucht Verplaatsen

Tweeduizendzestien was een held
die omviel omdat ie kanker had of
gewoon oud was of omdat er weer
eens een vliegtuig neerstortte

het is gek hoe kort het
leven kan zijn het gaat open en dicht
terwijl jij andere plannen maakt net
een droevig altaar hebt opgericht

voor hoe je met woorden anderen raakt het
blijft lucht verplaatsen en bezit is bezwaar
schilderij van de stad het model is naakt met
een simpele titel Welkom in het nieuwe jaar.

Dwaallichtje

Je bent lief als een briesje
in het ochtendlicht je bent
leed dat je met anderen deelt
je gedraagt je graag als een sjiek dom blondje
en dan loop je mee in een winkelrondje

dat alles ben jij
nee je bent nog veel meer

ik kan sterven aan schoonheid als ik door je parken loop
je bent een lelijk eendje als ik over je pleinen fiets
dit kleine dwaallichtje onderweg naar niets
is in constante tweestrijd concurrentie
haat en nijd dat alles ben jij

en veel meer

dit dwaallichtje zal lichter van gewicht zijn
en onderweg naar nergens want daar is het ook fijn
jij minachtte me het liefst hier bouwde ik mijn huis
en hoeveel keer heb jij mij al niet liefdevol verguisd
jij bent de ene helft ik ben de andere
je bent de stad die me heeft doen veranderen
tot ik niet anders kon dan voor anker gaan

dat alles ben jij
en meer

je bent vader en moeder tegelijk
en ik zie als ik zo op en in je kijk
je bent de mannen en de vrouwen
je bent de vriendschap en het vertrouwen
je bent de geschonden gebouwen
als stad absoluut een discounter
en terwijl ik veel in je haat kan ik steeds van je houden
dat alles ben jij

maar je bent nooit

een pas gekookt potje stoofperen
een windturbine
in een land zonder kinderen
of een ui.

Martin Beversluis over de ontwikkeling van de spoorzone

Wereld op zijn kop

Dan ben je gesjochten
en het lijdend voorwerp
van je eigen leven
geworden je kijkt om
je heen ziet naakte
mannen met baarden
een beetje wuft staan
dansen op het gazon
in een heel lange
bioscoopreclame
voor boter je bent
zo rustig dat je kunt
gaan dementeren
voor een aderlating
ga je naar de kapper
want in gevoel bestaat
geen plaats maar taal
lettercriminaliteit van
een deftige dichter die
ballades schrijft voor
overgangsstations
en zich vertwijfeld
afvraagt waarom geen
hond hem wil recenseren.

Laatste avond

Het verhaal ging vroeger
dat café Le Clochard
in de laatste nacht van
de kermis steevast
een boete kreeg wegens
overtreding van de
horecasluitingstijdenswet

die boete werd ieder
jaar contant betaald
wat het te betalen bedrag
stond in geen verhouding
tot de omzet die het café
die nacht draaide

in een fakkeltocht begraven
jullie vanavond de kermis tot
volgend jaar en houden een
vuurwerk want de droom spat
uiteen

maar die droom spat helemaal
niet uiteen men schroeft 'm
gewoon uit elkaar.

Gedicht ihkv 'Nederland schreeuwt om cultuur'.

Bijna dood ervaring

Nog nooit heb ik
het zo helder gezien
ik ben dood ik
verliet mijn lichaam
acht minuten
geleden en nu
hang ik daar

nog een paar
minuten lang
heb ik een
keuze

ik zag het nooit
helderder de cirkel
die iedereen met
iedereen verbindt
cirkel van licht
dat tegelijk golf
en deeltje is

ik begrijp
volgens mij
het leven
nog net

zwaartekracht
trekt me net
op tijd kennelijk
weer het lichaam
in keuze gemaakt
en in zekere zin
ook afgesloten

waarschijnlijk
hou ik hieraan
enkel een
coma

Marieke Vromans maakte een speelse installatie op basis van stadsgedicht XV. ‘Het werk is mijn vertaling van poëzie naar een ruimtelijke installatie. Ik ben gewend te werken vanuit een doel voor de openbare ruimte. Dat heb ik dit keer bewust losgelaten.’

#wereldarmoededag 2020
Roland Samuels brengt in buurtmoestuin Korvel een ode aan Gerrit Poels.
Supplement bij stadsgedicht IVX door Tom Pijnenburg

Anthony Hovers van Tilburg web TV maakte de adaptatie van stadsgedicht IVX van A.H.J. Dautzenberg

Roads de 1’3 schreef een rap op basis van stadsgedicht XI van A.H.J. Dautzenberg. Hij verwerkte daarin de actualiteit (Black Lives Matter) en presenteert zijn interpretatie als een protestzang. ‘Het stadsgedicht daagt de lezer uit standpunten van twee kanten te bekijken.’

Bonte claxongeluiden, een muzikale compositie met verschillende T-klanken en voor het eerst sinds lange tijd de stem van Tom America. De adaptatie van stadsgedicht X is een dadaïstisch Gesamtkunstwerk in de beste traditie van Antony Kok, een belangrijke inspiratiebron voor stadsdichter A.H.J. Dautzenberg.

Visual artist Rob Moonen heeft een adaptatie gemaakt van stadsgedicht IX van A.H.J. Dautzenberg.

Eefje Wentelteefje heeft zich over stadsgedicht VIII van A.H.J. Dautzenberg ontfermd. Het scenario is geschreven door Boris de Leijer.

A koor uit Tilburg
AkoorT was alsnog in de gelegenheid hun adaptatie van Stadsgedicht VII van A.H.J. Dautzenberg voor de camera op te voeren. Eerder kon de geplande opname vanwege Corona niet door gaan.

de adaptatie van stadsgedicht V van A.H.J. Dautzenberg door Rohiet Tjon Poen Gie

de Tao van de T

dans: Rohiet Tjon Poen Gie
gitaar: Frank Crijns
trombone: Hans Sparla
drums: Pascal Vermeer

A.H.J. Dautzenberg over 'Geestman'

De korte film is gemaakt door Suwāsu J. Nikku en Tom Pijnenburg. Adaptatie van stadsgedicht III van A.H.J. Dautzenberg.

Frank Crijns, componist en muzikant, tekent voor de adaptatie van stadsgedicht I van A.H.J. Dautzenberg.

De smalle, stalen brug over het water
Voerde van Tilburg, mijn geboortegrond
Naar Amsterdam, waar ik de wereld vond:
Mijn vrouw, mijn huis, mijn werk voor het theater

Zo was de Waal voor mij de Hellespont
Heel langzaam werd de smalle schoolverlater
Een man in bonis, die steeds obstinater
Betoogde dat zijn jeugd niet meer bestond

Verwijtend komt het heimwee op me af:
Ga terug! Waar ben je al die tijd gebleven?
Maar ach, mijn ouders liggen in hun graf
De lindeboom is weg, de kloof te groot
De oude brug bracht mij het volle leven
De nieuwe brug loopt onmiskenbaar dood

Video opgenomen tussen de voorbereidingen voor "We lusse ze gruun" van Frank van Pamelen.

Opgenomen tussen de voorbereidingen voor "We lusse ze gruun" van Frank van Pamelen.

Ter gelegenheid van de presentatie van het boek 'De Fictiefabriek' van Diederik Stapel en A.H.J. Dautzenberg draagt Ilja Leonard Pfeiffer een tekst voor geschreven door zijn avatar Lilith Lunardi.

voor meer context zie:
https://gilaworks.nl/herman-brusselmans-gastcurator/

Bas Jongenelen met een Tilburgs sonet, bestaande uit 13 regels

Voorbeeld
Opgenomen bij Frank van Pamelen's 'Lichte gedichtendag' in Theaters Tilburg

29 januari: Lichte Gedichtendag
De Kleine Komedie Amsterdam
tickets: http://bit.ly/2AvWx36

Chrétien Breukers licht de Tilburgse dichtscene door tijdens de TilburgZ Relaunch Party.

Een shot van Westpoint. Bij oplevering was dit de hoogste woontoren van Nederland.
Meer info: https://gilaworks.nl/southern/

http://www.tilburgz.nl

Sjon Brands: Tilburg

Theater van de Verloren Tijd: Slender Billy

uitzending 6 maart 2013

De kop is er af
Nederland-Denemarken 2-0
Nu willen we de herhaling zien

Reactie op Kees Torn.
Theaters Tilburg 2015

A.H.J. Dautzenberg voor De Contrabas in Kerkrade met een gedicht van Gerard Reve.

http://www.decontrabas.com

Op 17 juli 1951 stortte wielrenner Wim van Est in het ravijn, op de Col d'Aubisque. Een dag eerder had hij de gele trui veroverd, als eerste Nederlandse wielrenner. Hij viel zeventig meter diep, maar werd toch levend naar boven getakeld aan een kabel van aan elkaar geknoopte fietsbanden. 'IJzeren Willem', ook 'de Beul van het Heike' genoemd, had geen noemenswaardige blessures opgelopen, en zou nog een kleine tien jaar een succesrijk wielrenner zijn. In 2003 werd een plaquette op de Col d'Aubisque onthuld, ter herdenking van de val uit 1951. Korte tijd later, op 1 mei 2003, overleed Wim van Est. 'D'r is er maar één die meer pijn heeft geleden dan ik,' zo liet hij ooit in een interview weten.

Hommage aan de nieuwe burgemeester van Tilburg, dhr. Noordanus

WK2010, Nederland - Japan 1 - 0
Nu willen we de herhaling zien

De enige overlevende van de vliegramp in Libië is de 9-jarige Ruben uit Tilburg. Martin Beversluis maakte een gedicht.

Ruben

Misschien had je net gegeten
en keek je naar een film op
het scherm aan de rugleuning
voor je misschien gluurde je
heimelijk om je heen in het
toestel en zag je je vader je
moeder je broer kon je de dood
toen al aflezen van hun gezichten
het vliegtuig zet de landing in de
laatste seconden van je jeugd
wat is de prijs van geluk de
enige overlevende negen jaar
en al wees jouw leven voor dat
van hen contant afgerekend
kille cijfers voor groot verdriet
bij al dat verlies heb je kracht
nodig voor die ene nuchtere
constatering absurd uniek
ultiem feit je leeft nog
godverdomme man, je leeft nog.

Martin Beversluis

Dautzenberg over SAMARITAAN

A.H.J. Dautzenberg met een gedicht van Lucebert op de Albert Cuyp markt in Amsterdam.

http://www.decontrabas.com

Frank van der Nieuwenhuijzen vraagt de mensen op straat waar de lente ze aan doet denken en vraagt ze een regel uit het gedicht Mei van Herman Gorter voor te dragen.